|
Carles Puyol już jako mały chłopiec trenował grę w piłkę nożną. Jego pierwszy klub znajdował się w rodzinnej miejscowości. Potencjał w nim drzemiący zauważyli poszukiwacze młodych talentów z katalońskiego klubu FC Barcelona. W sezonie 1995/1996 jako 17-letniego chłopca Carlesa przeniesiono do szkółki piłkarskiej Barcelony. Jego talent faktycznie okazał się ogromny. W krótkim czasie stał się podporą drużyny rezerw FC Barcelona B, a 2 października 1999 zadebiutował w pierwszej drużynie prowadzonej przez Louisa van Gaala w meczu przeciwko Valladolid wygranym 2:0. Od tego momentu Holender stawiał na Puyola w każdym meczu. U następców van Gaala miał już niepodważalną pozycję w linii obrony. Grając w obronie Puyol nie czuje respektu przed żadnym przeciwnikiem. Gra z pełnym poświęceniem, często interweniując w beznadziejnych sytuacjach za co kibice zgromadzeni na Camp Nou nagradzają go zasłużonymi brawami. Potrafi nie tylko samemu pełnić swoje zadania na boisku, ale pomaga często partnerom z defensywy. Pomimo tylko 178 cm wzrostu, doświadczeniem i siłą wygrywa pojedynki w powietrzu. Na boisku zawsze zrównoważony i kulturalny wobec przeciwników. W chwili obecnej nosi opaskę kapitańską w klubie, a dzięki zaangażowaniu w grę ma przydomek Lwie Serce. W 2000 roku na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney zdobył srebrny medal wraz z klubowym kolegą, Xavim. Jose Antonio Camacho postawił na niego jako obrońcę pierwszej reprezentacji kraju. Wraz z drużyną narodową Hiszpanii był na Mistrzostwach Świata w Korei i Japonii 2002, Mistrzostwach Europy w Portugalii 2004 oraz na Mistrzostwach Świata w 2006r. Puyol może również rozgrywać nieoficjalnie mecze w reprezentacji Katalonii.
|